باران قصیده واری...

باران قصیده واری
غمناک
آغاز کرده بود
می خواند و باز می خواند
بغض هزار ساله دردش را
انگار میگشود
اندوه زاست زاری خاموش
ناگفتنی است
این همه غم ؟
ناشنیدنی است
پرسیدم این نوای حزین در عزای کیست
گفتند اگر تو نیز
از اوج بنگری
خواهی هزار بار ازو تلخ تر گریست...

"فریدون مشیری"i

موضوعات: __قفس تنه‍ایی__,
[ بازدید : 38 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما :
]
[ شنبه 5 دی 1394 ] [ 19:57 ] [ asma ]
نام :
ایمیل :
آدرس وب سایت :
متن :
:) :( ;) :D ;)) :X :? :P :* =(( :O @};- :B /:) =D> :S
کد امنیتی : ریست تصویر